در ایران، ویژگی‌های منحصربه‌فرد نظام مالی و اقتصادی بر توان تامین مالی پروژه‌های دریایی و اقتصاد آبی اثرگذار است. نظام بانکداری بدون ربا، با محدودیت در استفاده از ابزارهای مالی متعارف، نیازمند توسعه ابزارهای اسلامی مانند صکوک آبی و اوراق مشارکت است که قابلیت جذب سرمایه را افزایش دهند. از سوی دیگر، سلطه دولت و بخش‌های شبه‌دولتی در اقتصاد، مانع مشارکت گسترده بخش خصوصی شده و نیازمند اصلاحات ساختاری برای تسهیل ورود سرمایه‌گذاران مستقل است.
فساد و کمبود شفافیت در برخی نهادهای مالی، اعتماد عمومی و سرمایه‌گذاری را کاهش می‌دهد؛ لذا ارتقای شفافیت و حاکمیت شرکتی از پیش‌شرط‌های موفقیت تامین مالی است. همچنین بازار سرمایه کم عمق و مشکلات نظام بانکی از جمله مطالبات معوق، ظرفیت تامین مالی داخلی را محدود کرده‌اند. این شرایط، ضرورت تنوع منابع مالی و بهره‌گیری از سرمایه‌گذاری خارجی را برجسته می‌سازد.
در مقابل، ظرفیت‌های فرهنگی وقف و نیکوکاری در ایران یکی از منابع بالقوه تامین مالی پروژه‌های آبی است که می‌تواند به شکل بنیادها و اوراق وقف در حوزه دریا به کار گرفته شود. نیروی انسانی متخصص در حوزه علوم و فناوری دریایی نیز سرمایه‌ای است که با تامین مالی مناسب می‌تواند بخش خصوصی دانش‌بنیان را فعال کند و به کاهش واردات تجهیزات کمک نماید.
در مجموع، بومی‌سازی روش‌های تامین مالی با توجه به شرایط خاص ایران و اصلاح نظام مالی موجود، کلید موفقیت توسعه پایدار اقتصاد دریامحور خواهد بود.