به گزارش گروه بین‌الملل مانا به نقل از وب‌سایت Veson Nautical، ناوگان فرسوده و قدیمی در عصر حاضر دیگر کارآیی چندانی ندارد؛ زیرا قوانین سخت‌گیرانه انتشار گازهای گلخانه‌ای و پویایی بازار از جمله عواملی هستند که سرعت‌های متوسط کشتی‌ها را جوابگوی شرایط فعلی نمی‌سازد.
بر اساس این گزارش، کشتی‌های قدیمی‌تر، به ویژه آنهایی که قبل از اجرای معیارهای طراحی بازده انرژی (EEDI) در سال ۲۰۱۳ میلادی ساخته شده‌اند، نسبت به کشتی‌های جدیدتر کاهش سرعت قابل توجهی دارند و این، بزرگ‌ترین عامل مؤثر در عدم رشد ناوگان جهانی است.
اولیور کرخام، تحلیلگر ارشد مؤسسه Veson Nautical، می‌گوید که کشتی‌های قدیمی و ناکارآمد در ناوگان کشتیرانی فله خشک جهانی، که در حال حاضر به دلیل نداشتن سرعت‌های استاندارد تحت جریمه قرار می‌گیرند، عاملی مؤثر در کاهش میانگین سرعت کلی کشتی‌ها هستند. کاهش سرعت متوسط تنها به کارایی عملیاتی محدود نمی‌شود، بلکه نمایانگر تغییرات عمیق‌تری در بازار فله جهانی است. در حالی‌که کشتی‌های مدرن از امتیاز بالایی برخوردارند، کشتی‌های قدیمی‌تر، اگرچه تلاش می‌کنند که سرعت خود را حفظ کنند، به نظر می‌رسد که باید از چرخه فعالیت خارج شوند.
وی در ادامه اشاره می‌کند که گسترش ناوگان فله در اواسط دهه ۲۰۰۰ به دلیل رشد اقتصادی چین انجام شد و به همین دلیل، بخش زیادی از ناوگان قدیمی به طور فزاینده‌ای ناکارآمد شده است. کشتی‌های باقی‌مانده از آن دوران اکنون تلاش دارند تا به استانداردهای کارایی مدرن دست یابند و شکاف فزاینده‌ای که بین کشتی‌های جدیدتر و مؤثرتر و کشتی‌های قدیمی‌تر که به پایان عمر عملیاتی خود نزدیک می‌شوند، پر کنند. اما چنین تلاشی نه تنها از نظر اقتصادی به صرفه نیست، بلکه به زیر سؤال رفتن ناوگان فعلی فله نیز منجر می‌شود.
تفاوت قابل توجهی كه از نظر کارآیی بین کشتی‌های فله جدید و حتی کشتی‌هایی که پنج سال پیش ساخته شده‌اند وجود دارد، ناشی از طراحی بهبود یافته، بهره‌وری بهتر سوخت و انطباق با مقررات زیست‌محیطی است. همچنین، کشتی‌های فله جدید برای مالکان و اپراتورها مزیت تجاری و انطباق با قوانین انتشار گازهای گلخانه‌ای را فراهم می‌آورند.
چنین کشتی‌های مدرنی در بازارهای آمریکا و اروپا، که دارای محدودیت‌های سنی و مقررات سخت‌گیرانه برای کربن هستند، از امتیاز بالایی برخوردارند، در حالی‌که کشتی‌های فرسوده و قدیمی جایی در این مناطق ندارند.
وی در پایان خاطرنشان می‌کند که به‌دلیل سخت‌تر شدن قوانین جهانی در کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای، کشتی‌های قدیمی به سمت بازارهای خاص هدایت خواهند شد و کشتی‌های جدیدتر در مسیرهای سودآورتر غالب خواهند بود. با این حال، صنعت کشتیرانی فله خشک جهانی هنوز فاقد یک سیستم استاندارد و شفاف برای ارائه شواهد دقیق در مورد کارایی سوخت و کربن کشتی‌ها است که این مشکل باید با تکامل این ناوگان حل شود.
در این راستا، باید گفت که در حال حاضر مالکان و اپراتورها بیشتر به ساخت کشتی‌های کانتینری تمایل دارند و شاهد تعادلی در سفارش کشتی‌ها نیستیم که این موضوع باعث عقب‌ماندگی ناوگان فله خشک و ادامه استفاده از کشتی‌های قدیمی شده است. بنابراین، مالکان و اپراتورها باید در تصمیمات خود تجدید نظر کنند و ضمن ارسال کشتی‌های قدیمی جهت اوراق، نسبت به جایگزینی آنها نیز اقدام کنند.
بازنشر فانوس دریا به نقل از مانا
