بندر کنگ؛ فرصتی برای جهانی شدن از طریق گردشگری

بندر کنگ، با قدمتی سه هزارساله و جایگاهی ویژه در حاشیه خلیج فارس، یکی از نمادهای هویت تاریخی و فرهنگی جنوب ایران به شمار می‌رود. این بندر، با هنر بی‌بدیل لنج‌سازی و نقش برجسته‌اش در تجارت و صید، گواهی است بر نبوغ و خلاقیت مردمان این دیار. اما آیا این ظرفیت‌های بی‌نظیر به اندازه‌ای که شایسته است، شناخته شده یا مورد بهره‌برداری قرار گرفته‌اند؟

شکیلا لشکری/ دانشجوی دکتری دانشگاه هرمزگان و عضو بنیاد ملی نخبگان


کنگ، همانند مرواریدی نهان در دل خلیج فارس، هنوز به جایگاه شایسته خود در گردشگری ملی و جهانی دست نیافته است. نمونه‌های موفقی در منطقه و جهان، نظیر استانبول، دبی و اخیراً شهر نئوم عربستان، نشان داده‌اند که چگونه می‌توان از ظرفیت‌های فرهنگی، تاریخی و طبیعی برای توسعه و جهانی‌سازی یک شهر بهره برد. این شهرها، بدون آنکه پایتخت باشند، به هویت و برند ملی و بین‌المللی کشور خود تبدیل شده‌اند. بندر کنگ نیز می‌تواند چنین جایگاهی داشته باشد؛ اگر نگاه مسئولان و نهادهای مرتبط به توسعه گردشگری آن، عمیق و هدفمند باشد.

ظرفیت‌های بی‌پایان بندر کنگ

این بندر تاریخی نه‌تنها از میراثی غنی برخوردار است، بلکه سبک زندگی، هنرهای محلی و غذاهای سنتی آن مانند «گبولی»، که ترکیبی از عطر و طعم ادویه‌های اصیل هرمزگانی است، گویای فرهنگی عمیق و منحصر به فرد است. هنر لنج‌سازی در کنگ، که روزگاری باعث رونق اقتصادی و ارتباطات تجاری در منطقه بود، امروز نیز می‌تواند در قالب جشنواره‌های ملی و بین‌المللی، نه‌تنها حفظ شود بلکه به عنوان جاذبه‌ای برای گردشگران داخلی و خارجی معرفی شود.

گردشگری؛ کلید توسعه پایدار بندر کنگ

گردشگری، یکی از پایدارترین روش‌ها برای توسعه اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی است. هر گردشگر، نه‌تنها به عنوان سفیری برای انتقال فرهنگ و تاریخ مقصد عمل می‌کند، بلکه نقشی مؤثر در اقتصاد محلی دارد. با برنامه‌ریزی و ایجاد جذابیت‌های گردشگری، می‌توان اقتصاد کنگ را بر پایه جذب و نگهداشت گردشگران ساخت.

اما این هدف نیازمند اقداماتی جدی و منسجم است:

  1. توسعه زیرساخت‌های گردشگری
    ایجاد اسکله‌های تفریحی برای لنج‌ها با خدماتی نظیر گشت‌های دریایی و برنامه‌های فرهنگی می‌تواند کنگ را به مقصدی متمایز تبدیل کند.
  2. برگزاری جشنواره‌های فرهنگی
    جشنواره‌های مرتبط با میراث لنج‌سازی، غذاهای محلی و موسیقی بومی می‌توانند کنگ را به مکانی زنده و پویا برای بازدیدکنندگان تبدیل کنند.
  3. حمایت از سرمایه‌گذاری در اقامتگاه‌ها و مراکز تفریحی
    اقامتگاه‌های بومی و مدرن، بازارچه‌های سنتی و مراکز تجاری می‌توانند اقتصاد محلی را تقویت کرده و اشتغال‌زایی کنند.
  4. توسعه ورزش‌ها و تفریحات دریایی
    ایجاد کلوپ‌های غواصی و ورزش‌های آبی با توجه به شفافیت و زیبایی سواحل کنگ، جذابیت بیشتری برای گردشگران خارجی خواهد داشت.
  5. برندسازی و تبلیغ جهانی
    غذاهای محلی مانند گبولی می‌توانند به عنوان نماد فرهنگی کنگ ثبت و به جهان معرفی شوند. این امر نیازمند تلاش‌های هماهنگ در سطح ملی و بین‌المللی است.

چشم‌انداز آینده

بندر کنگ می‌تواند به عنوان شهری جهانی در نقشه گردشگری منطقه و جهان شناخته شود. این امر نه‌تنها موجب حفظ میراث تاریخی و فرهنگی آن می‌شود، بلکه فرصت‌های اقتصادی و اجتماعی جدیدی برای مردم این منطقه به ارمغان می‌آورد. دستیابی به این هدف، نیازمند همت و همکاری همه نهادهای مرتبط، از سازمان بنادر و دریانوردی و میراث فرهنگی گرفته تا شهرداری‌ها و سازمان‌های مردم‌نهاد است.

کنگ، اگر مورد توجه و حمایت قرار گیرد، می‌تواند به الگویی در توسعه گردشگری تبدیل شود و نه‌تنها مروارید خلیج فارس، بلکه ستاره‌ای درخشان در گردشگری جهانی باشد.

منبع: روزنامه صبح ساحل

بازدید: 30

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *