در سال ۲۰۲۳نوسانات در بازار جهانی تیلاپیا منعکس کننده تغییر تقاضا و شرایط صنعت بود که بر عرضه و پویایی تجارت تأثیر گذاشت. با این حال، تولید جهانی ثابت ماند که نشان دهنده انعطاف پذیری بازار و بهبود بالقوه در سال ۲۰۲۴ است.
تولید
صنعت تیلاپیای چین با چالش های تولید و عرضه مواجه است که بر فرآوری و صادرات تأثیر می گذارد. دلیل اصلی این امر این است که واردات پودر ماهی از پرو به دلیل تأثیر ال نینو بیش از ۵۰ درصد کاهش یافته و به ۴۳۰.۲۰۲ تن در سال ۲۰۲۳ رسیده است. کمبود ناشی از کاهش واردات پودر ماهی بر تولید تیلاپیا در چین تأثیر گذاشت که به شدت به پودر ماهی پرو برای خوراک تیلاپیا متکی است.
هوای سرد اخیر در استان‌های هاینان و گوانگدونگ نیز فعالیت‌ها را مختل کرده است و بر تولید ماهی تیلاپیا تا سال ۲۰۲۴ تأثیر گذاشته است.
علاوه بر این، صنعت مجبور به معرفی یک سیستم مجوز جدید برای آبزی پروری که به معنای پایبندی به قوانین سختگیرانه است مجبور شده و با آن مبارزه می کند.
این سیستم جدید به استانداردهای زیست محیطی برای مزارع ماهی تیلاپیا مربوط می شود. در حالی که این سیستم نشان می دهد که اهمیت فزاینده ای به حفاظت از محیط زیست داده می شود، اما انطباق با این سیستم جدید که شامل تصفیه آب آبزی پروری قبل از تخلیه است هزینه های تولید برای آبزی پروران چینی را افزایش می دهد.
در سایر نقاط آسیا، اندونزی به عنوان رقیب اصلی چین در پرورش ماهی تیلاپیا در حال ظهور است. پیش بینی می شود که تولید تیلاپیا در اندونزی به زودی به تولید چین نزدیک شود و پیش بینی می شود در سال ۲۰۲۴ ۳.۷ درصد افزایش یابد.
در کشورهای آفریقایی، انتظار می‌رود که بخش ماهی تیلاپیای مصر در سال ۲۰۲۴ رشد کند که یک تغییر مثبت نسبت به تولید راکد در گذشته است.
افزایش ۶.۲ درصدی تولید مصر در سال ۲۰۲۳ و رشد ۵.۲ درصدی دیگر برای سال ۲۰۲۴ پیش بینی می شود. علاوه بر این پیش بینی می شود که غنا، نیجریه، اوگاندا، زامبیا و زیمباوه پیش بینی می شود ۱۵.۶ درصد در سال ۲۰۲۳ و ۱۷.۶ درصد در سال ۲۰۲۴ رشد تولید داشته باشند.
در جنوب صحرای آفریقا، مزارع پرورش در قفس باعث گسترش پرورش ماهی تیلاپیا شده است.
در آمریکای لاتین، تولید تیلاپیا برزیل در سال ۲۰۲۳ به ۵۷۹.۰۸۰ تن رسید که نسبت به سال قبل ۵.۲۸ درصد افزایش داشت. در مقابل، تولید ماهی تیلاپیا در هندوراس به دلیل تعطیلی مزارع، افزایش هزینه ها و تأثیرات تغییرات آب و هوایی در حال کاهش است. در سال ۲۰۲۳، صادرات ماهی تیلاپیا هندوراس ۴۱.۶ درصد نسبت به سال ۲۰۲۲ کاهش یافت و باعث نگرانی در مورد از دست دادن شغل شد.
در سال ۲۰۲۳، صنعت تیلاپیا کلمبیا نیز ۲۰ درصد کاهش تولید داشت.این به دلیل ال نینو و خشکسالی متعاقب آن در دریای کارائیب بود که باعث شد برخی از تولیدکنندگان برای صرفه جویی در هزینه به سمت پرورش پنگاسیوس روی بیاورند.
این بخش بر رسمی کردن تولیدکنندگان برای دسترسی بهتر به بازارها تمرکز دارد.نگرانی ها در مورد قدرت خرید مصرف کننده به ویژه در دوره مهم عید پاک، به دلیل افزایش شدید قیمت ها وجود دارد.
در سال ۲۰۲۳ چین ۱۱۰.۲۱۱ تن تیلاپیای کامل صادر کرد که ۴۷.۴ درصد نسبت به ۷۴.۷۸۴ تن در سال ۲۰۲۲ افزایش داشت. با این حال، میانگین قیمت از ۲.۲ دلار به ازای هر کیلوگرم در سال ۲۰۲۲ به ۱.۸ دلار در هر کیلوگرم در سال ۲۰۲۳ کاهش یافت. به همین ترتیب، ۲۵.۶۳۴ تن فیله ماهی تیلاپیا منجمد در سال ۲۰۲۳ (۲۷.۱۵۳ تن در سال ۲۰۲۲) با قیمت متوسط کمتر یعنی ۳.۱ دلار در هر کیلوگرم در مقایسه با ۳.۸ دلار به ازای هر کیلوگرم سال قبل صادر شد.
اگرچه افزایش جزئی قیمت در چین وجود داشته است اما ثبات بازار تا ماه می یا ژوئن ۲۰۲۴ پیش بینی می شود.
واردات تیلاپیا به بازار ایالات متحده در سال ۲۰۲۳ بالغ بر ۱۶۹.۷۲۰ تن به ارزش ۶۳۴ میلیون دلار بوده که به دلیل کاهش تولید و افزایش هزینه های نهاده نسبت به سال ۲۰۲۲ از نظر حجم ۶.۸ درصد و از نظر ارزش ۱۵.۵ درصد کاهش داشته است.
اگرچه چین با ۱۱۳.۲۷۹ تن به ارزش ۳۱۸ میلیون دلار همچنان بزرگترین تامین کننده باقی مانده است، اما کاهش هایی از نظر حجم و ارزش (۲.۷- و -۲۱ درصد) وجود دارد. در همین حال کلمبیا با صادرات ۱۷.۸۲۶ تن به ارزش ۱۱۷.۳ میلیون دلار، به افزایش سهم خود در بازار ایالات متحده ادامه داد. تایوان و اندونزی به ترتیب در جایگاه سوم از نظر حجم و ارزش قرار گرفتند.
اتحادیه اروپا سهمیه‌های تعرفه‌ای مستقل (ATQ) را اعمال کرده است که امکان واردات بدون تعرفه محصولات دریایی خاص را فراهم می‌کند. در حالی که هدف این ATQ ها مسدود کردن واردات محصولات آبزی از فدراسیون روسیه است، این سیستم بر واردات ماهی تیلاپیا نیز تأثیر می گذارد. ATQ ۱۰.۰۰۰تنی تیلاپیا هزینه های تجارت تیلاپیا را فراتر از این سهمیه افزایش می دهد و به طور بالقوه منجر به تغییر در استراتژی های تامین ماهی های با گوشت سفید و حرکت از ماهی تیلاپیا به پانگاسیوس می شود.
در سال ۲۰۲۳ تیلاپیا بر صادرات پرورش ماهی برزیل غالب بود که ۹۴ درصد از کل صادرات را به ارزش ۲۳.۳ میلیون دلار تشکیل می داد. در مقایسه با سال ۲۰۲۲ این ارقام نشان دهنده کاهش ۲۲ درصدی کمیت اما افزایش یک درصدی از نظر ارزشی است. ایالات متحده آمریکا در سال ۲۰۲۳ با جذب ۸۸ درصد از حجم صادرات برزیل، به ارزش ۲۱.۷ میلیون دلار، برترین بازار صادرات برزیل باقی ماند.
فیله های تازه با ۱۰۲ درصد افزایش حجم و ۱۴۷ درصد از نظر ارزش نسبت به مدت مشابه سال قبل پیشتاز بودند. با این حال صادرات ماهی کامل منجمد به بازار ایالات متحده ۳۳ درصد از نظر حجم و ۴۱ درصد از نظر ارزش کاهش یافت.
دیگر بازارهای قابل توجه برای محصولات تیلاپیا برزیلی، چین (سه درصد)، ژاپن (یک درصد) و تایوان (یک درصد) بودند. در هندوراس، بانک مرکزی هندوراس (BCH) از کاهش ۴۱.۶ درصدی ارزش صادرات ماهی تیلاپیا در سال ۲۰۲۳ نسبت به سال ۲۰۲۲، به مبلغ ۴۲.۵ میلیون دلار خبر داد.
قیمت ها
بازار تیلاپیای چینی با رشد مداوم قیمت‌های عمده‌فروشی در طول سال ۲۰۲۳ نشانه‌هایی از بهبود را نشان داده است. طی اکتبر و دسامبر ۲۰۲۳ ماهی تیلاپیای کامل (۳۰۰ تا ۵۰۰ گرم) در استان گوانگدونگ به قیمت۱۰.۳۴ یوان (۱.۴۴ دلار) به ازای هر کیلوگرم فروش رسیدکه نشان دهنده افزایش ۱۶ درصدی نسبت به سه ماهه قبل و ۲۴ درصد افزایش نسبت به سال قبل است؛ با این حال قیمت فیله منجمد وارداتی در ایالات متحده آمریکا ۲۰ درصد کاهش یافت. قیمت ماهی تیلاپیای منجمد نیز در سه ماهه آخر سال ۲۰۲۳ ۲۵ درصد نسبت به مدت مشابه سال قبل کاهش یافت.
در همان دوره، برزیل افزایش قیمت ماهی تیلاپیا را در مناطق مختلف تجربه کرد. استثنا در Grandes Lagos بود، جایی که قیمت واحد تیلاپیای زنده کامل ۰.۳ درصد نسبت به سه ماهه قبل کاهش یافت و از ۹.۸۲ BRL (2.01 دلار آمریکا) به ازای هر کیلوگرم به ۹.۶۳ BRL (1.97 دلار آمریکا) در هر کیلوگرم رسید.
چشم انداز
تولید تیلاپیا در چین در طول سال ۲۰۲۴ در اثرکمبود پودر ماهی پرو که به عنوان خوراک استفاده می شودو همچنین لزوم رعایت استانداردهای جدید زیست محیطی برای مزارع ماهی تیلاپیا ممکن است تحت تأثیر قرار گیرد، البته این تلاش های انطباق نشان دهنده تعهد مداوم به رقابت جهانی است.
در حالی که قیمت عمده فروشی تیلاپیا در چین رشد ثابتی را نشان می دهد، برزیل ممکن است شاهد روند قیمت های متنوعی در داخل کشور باشد. آمریکای لاتین در سال ۲۰۲۳ با چالش‌های بیماری مواجه شد، اما انتظار می‌رود در سال ۲۰۲۴ دوباره تولید و چشم‌انداز تجاری مثبتی ایجاد شود. کشورهای آفریقایی همچنان افزایش تقاضای محلی و عرضه پایدار را تجربه خواهند کرد. علاوه بر این، سهمیه‌های تعرفه‌ای مستقل( ATQ) تعیین شده توسط اتحادیه اروپا ممکن است به طور بالقوه بر الگوهای تجاری در سال ۲۰۲۴ تأثیر بگذارد.
تعداد بازدید: ۱۰
لینک کوتاه: کپی کن!
بازنشر فانوس دریا به نقل از اتحادیه تولید و تجارت آبزیان
