ژوئن ۲۰۲۴
با توجه ویژه به کیفیت و شیوه های سختگیرانه در فناوری تخصصی مراکز تکثیر میگو ، تنظیم و هماهنگ سازی یک استاندارد صنعتی در این بخش با سختی هایی همراه است.
پست‌لاروهای مولدین Penaeus monodon بدون پاتوژن خاص (SPF) که از سال ۲۰۲۱ در دسترس قرار گرفت، یک راه نجات جدید برای بسیاری از پرورش دهندگان میگو در هند بوده است. این امر به تجدید حیات فعلی پرورش میگوی مونودون دامن زده است. برآورد تولید سال ۲۰۲۳ که در آکوا ایندیا ۲۰۲۴ در ماه فوریه اعلام شد، ۳۹۰۰۰ تن میگوی مونودون در کنار ۸۱۱۰۰۰ تن پنائوس وانامی(Reddy, 2024) را نشان می‌دهد. توجه به این نکته ضروری است که بازگشت میگوی مونودون به برخی از آبزی‌پروران کمک کرد تا بر مشکلات تولید پرورش وانامی، مثل شکست تولید به ویژه در ماه‌های گرم تابستان که دمای هوا بسیار بالا است، مشکلات بیماری، مازاد عرضه و قیمت پایین سر مزرعه، غلبه کنند.
تقاضای بازار برای پست‌لارو monodon
دریچه کوچکی از تقاضا برای هچری میگو Monodon وجود دارد زیرا تنها یک کراپ محصول در سال تولید می‌شود. به طور کلی، ذخیره سازی از فوریه تا آوریل در تمام مناطق اصلی پرورش میگوی هند مانند آندرا پرادش و گجرات رخ می‌دهد. تراکم ذخیره سازی پست‌لارو به ترتیب در حدود ۵-10PL/m۲، تا 15PL/m۲ در تامیل نادو و آندرا پرادش، و ۲۰-30PL/m۲ در گجرات انجام می‌شود. مزارع میگوی monodon در گجرات، آندرا پرادش و تامیل نادو از پست‌لاروهای حاصله از مولدین SPF استفاده می‌کنند، و تنها مزارع ایالت‌های کرالا و بنگال غربی با استفاده از پست‌لاروهای مولدین وحشی تولید انجام می‌دهند. در حال حاضر، سه منبع از مولدین مونودون SPF وجود دارد: آکوالما، موانا و مرکز آبزی‌پروری راجیو گاندی(RGCA). الان تقاضا ۱.۵ میلیارد پست لارو در سال است و انتظار می‌رود این میزان در سال‌های آینده افزایش یابد.
اندازه متوسط برداشت ۵۰ گرم در طول دوره پرورش ۴ تا ۵ ماهه است، اما از آنجایی که قیمت‌ها برای اندازه های بزرگ بسیار بهتر است، بسیاری از پرورش دهندگان ترجیح می‌دهند تا میگو با سایز ۱۰۰ گرم را برداشت کنند که نیاز به یک دوره کشت ۸ ماهه با نرخ بقای ۸۰٪ دارد. با این حال، قیمت پایین سر مزرعه برای هر دو گونه به یک عامل کششی برای تغییر بین پرورش میگوی مونودون و وانامی در هند تبدیل شده است. در سال ۲۰۲۳، Duraisamy گفت که در گجرات، نسبت مونودون: وانامی ۱:۱ بود، اما در سال قبل آن، یعنی ۲۰۲۲ مزارع غالب شامل وانامی می‌شد.
سازمان آبزی پروری ساحلی هند (CAA) تشخیص داده است که هچری‌ها فقط می‌توانند یک گونه میگو، یعنی مونودون یا وانامی تولید کنند. بنابراین، برای هچری‌هایی که تولید کننده پست‌لاروهای مونودون هستند، این پنجره کوچک تقاضا یک محدودیت تجاری بزرگ است. برعکس، هچری‌هایی که پست‌لارو وانامی تولید می‌کنند، بازار بزرگ‌تری دارند، زیرا پرورش دهندگان حداقل دو کراپ یا بیشتر در هنگام برداشت میگو با اندازه کوچک دارند. علیرغم روند کلی کاهش ذخیره سازی از ۴۰-۵۰ به ۲۰-25PL/m۲ ، پست‌لاروهای Vannamei با قیمت ۴ دلار برای هر ۱۰۰۰ پست لارو به فروش می‌رسند که این باعث شده زمانی که قیمت میگوهای سر مزرعه پایین است، پرورش دهندگان به سمت پست‌لاروهای ارزانتر، گرایش پیدا کنند.
بازار پست‌لارو به شدت به قیمت‌های سر مزعه وابسته است. گزارشی از صنعت میگو وجود دارد که از آگوست ۲۰۲۲، به دلیل کاهش قیمت سر مزرعه، تقاضای پست‌لارو شروع به کاهش کرد؛ زیرا پرورش دهندگان در مورد جهت گیری قیمت‌ها اطمینان نداشتند این روند تا سال ۲۰۲۳ ادامه یافت، برخی دیگر نیز از ذخیره سازی خودداری کردند. در مقایسه، سال‌های ۲۰۲۱ و ۲۰۲۲ (تا اوت) سال‌های خوبی برای بازار پست‌لارو بودند. پرورش دهندگان همچنین با مشکلاتی در جریان نقدینگی با تأخیر در پرداخت‌ها توسط واحد‌های فرآوری مواجه بودند که بر خرید مجدد پست‌لارو تأثیر گذاشت. در هند، مزارع کمی وجود دارد که وانامی را در کنار میگوی مونودون تولید می‌کنند. اینها عمدتاً مزارع بزرگ که به صورت مجتمع کار می کنند و سطح بزرگی را پوشش می دهند هستند.
Easwara Prasad P. مشاور هچری Unibio، طی بازدیدی در ماه فوریه گفت. “بزرگترین چالش برای ما و سایر هچری ها تولید تک کراپی محصول است و فقط سه ماه برای تولید و عرضه پستلاروها به بازار فرصت داریم. ما مولدین را در اواخر آبان می‌آوریم ولی فرآیند آداپتاسیون را از ۳۰-۳۵ روز قبل شروع می‌کنیم. چالش دیگر این است که دوره تولید در فصل بارندگی قرار دارد و ما باید شوری را حفظ کنیم. آبزیان ما باید عاری از استرس باشند تا بتوانند عملکرد خوبی را داشته باشند، ما از تجربه کار در ماداگاسکار استفاده می‌کنیم و فقط ۴ درصد مرگ و میر داریم.”
میگو مونودون SPF ماداگاسکار
گروه Unibio هند، بخشی از سرمایه گذاری مشترک با Unibio Holding یک شرکت وابسته به Aqualma (گروه Unima) در ماداگاسکار است که فعالیت کامل خود را در واحد هچری واقع در Mugaiyur، تامیل نادو، در حدود مسافت ۲۰۰ کیلو‌متری از ایالت چنای در سال ۲۰۲۲ آغاز کرد. در هند، این گروه دارای سه واحد هچری است: MAS Aqua Techniks در بخش Nellore، Golden Marine Harvest در بخش Marakanam، Tamil Nadu و UniBay Aquabreeding در بخش Visakhapatnam، آندرا پرادش.
پیش از این، یک واحد هچری میگوی وانامی این مرکز در موگایور، که مساحتی معادل ۲ هکتار را پوشش می‌دهد، برای پاسخگویی به نیازهای تولید پست‌لارو مونودون، دستخوش تغییرات و اضافات قابل‌توجهی شد. این تغییرات شامل نوسازی کامل و ساخت سوله‌های بزرگتر و بخش جدید PLRT (مخازن پرورش پست‌لارو) بود. این شرکت اولین دسته از هچری‌های پست‌لارو خود را در ۲۳ مارس ۲۰۲۱ راه اندازی کرده بود.
- Indoor culture of algae. Photo credit. Unibio
- کشت داخلی جلبک. منبع: Unibio
مولدین شرکت Unibio از ماداگاسکار نسل بیستم هستند و ما می‌دانیم که پست‌لاروهای این گونه مولدین نسبت به مولدهای حاصله از مولدین وحشی مقاوم‌تر هستند. در طی ۳ ماه بهره برداری برای تولید ناپلی هر میگو‌ماده می‌تواند ۴ تا ۵ مرحله تخم ریزی کند. Prasad گفت: باروری هر مرحله تخم ریزی برای مولدین بزرگتر از ۱۳۰-۱۴۰ گرم می‌تواند به تا ناپلی برسد.
Unibi هر هزار پست‌لارو را با قیمت۱۲ دلار آمریکا به فروش می‌رساند در حالی که قیمت پست لارو هچری‌هایی که از مولدین وحشی استفاده می‌کنند تنها ۴ دلار است. «اگرچه روش رایجی نیست، اما ما می‌توانیم پستلاروها را با اندازه‌های بزرگتر در مدت ۱۰ روز در یک سیستم نرسری سایز کنیم و با قیمت ۱۵ دلار به پرورش دهندگان عرضه کنیم. با این حال، امروزه پرورش دهندگان آمادگی خرید و ذخیره پست‌لاروهای بزرگتر را ندارند. در آینده، قیمت پستلاروها ممکن است به ۷-۸ دلار آمریکا کاهش یابد، اگر زمانی که اندازه در ۲۵-۳۵ گرم قابل برداشت باشد، تقاضا افزایش می‌یابد.
در سال ۲۰۲۳، علیرغم شرایط دشوار با قیمت های پایین فارم سر مزرعه،Unibio موفق شد حدود ۵۰۰ میلیون پست‌لارو (PL12-15) را بفروشد. بیش از ۹۰ درصد پرورش دهندگان ما رشد خوب و نرخ بقای خوبی را گزارش کردند. از آنجایی که آنها رضایت دارند، ما هم خوشحالیم. این مبنایی برای پیش‌بینی تولید ۷۵۰ میلیون لارو در سال جاری است.
تولید موفق در هند به ۴۰ سال تجربه تیم مدیریتی نسبت داده می‌شود که دانش آنها در عملیات هچری و مزرعه در Aqualma در ماداگاسکار، به این مرکز در هند انتقال داده شده است.
بسته بندی و آماده سازی PL16 برای تحویل.
گام نخست: مدیریت تدارکات برای مولدین
برای دستیابی به اهداف برنامه ریزی شده تولید پست‌لارو، در ابتدای فصل تولید، نیاز به ۴۰۰ مولد SPF که به صورت محموله های هفتگی از آکوالما وارد می‌شود، تأمین خواهد شد.
با این حال، زمانی که Unibio در سال ۲۰۲۰ شروع به کار کرد، در بحبوحه همه‌گیری کووید-۱۹ بود و این شرکت با مشکلات لجستیکی مواجه شد. Prasad اظهار داشت: «قبل از همه‌گیری، پروازها از ماداگاسکار به چنای از طریق موریس انجام می‌شد اما این پروازها در سال ۲۰۲۱ و زمان همه‌گیری انجام نمی‌شد.
- از سمت چپ، George Chamberlain، رئیس TCRS (مرکز غذاهای دریایی مسئولانه)، تیم Unibio متشکل ازPanchu Duraisamy، مدیرUnibio (هند) و Manavendra Rao، مدیر بازرگانی Aqualma با Ramraj D،Hi Breeds Aquatics Victor Suresh United Research و Jegan Michael، Growel Feeds.
- منبع: Unibio
ما به پروازهای چارتری متوسل شدیم که در دراز مدت برای ما دشوار بود. کل عملیات در سال ۲۰۲۲ آغاز شد، اما تدارکات سنگین ما همچنان بدون پرواز از طریق موریس انجام می‌شد. یک استراتژی اخیر ما، پرواز مولدین از طریق Addis Ababa با ۳-۴ محموله در ماه است.
تولید پست‌لارو با کیفیت و پروتکل‌های سختگیرانه
پروتکل‌های تولید پست‌لارو در Unibio بسیار خاص هستند. برای شروع فقط از ماده های ۹۵-۱۰۰ گرمی و نر های ۶۵-۷۵ گرمی استفاده می‌شود. مراحل پیچیده واردات شامل عوارض واردات، قرنطینه و هزینه‌های بسته بندی مجدد بوده و برای شرکت ۲۰۰ دلار آمریکا به ازای هر مولد هزینه دارد. حداقل اندازه مناسب برای ماده‌ها ۹۵ گرم است زیرا مولدین کوچکتر در باروری ۰۰۰/۲۰۰ تا ۰۰۰/۳۰۰ ناپلی تولید می‌کنند که عملکردی کمتر از حد مطلوب است.
- عکس اول از بالا مخازن بخش رسیدگی و بلوغ، مولدین، مخازن تخم ریزی و عکس آخر زوک‌های تخم ریزی.
- منبع: Unibio
مولدین با ماهی مرکب منجمد کالیفرنیایی، کرم‌های پرتار هلندی و خوراک‌های مرطوب پلت شده از ایالات متحده تغذیه می‌شوند. این مولدین ۱۵ تا ۲۰ میلیون ناپلی در روز تولید می‌کنند. ماده ها در فرکانس ۲ هفته‌ای پوست اندازی می‌کنند که به مولدین نر اجازه می‌دهد تا به طور طبیعی جفت گیری کنند. پس از پوست اندازی، ماده‌های آماده برای تخم ریزی به صورت جداگانه و هماهنگ در یک شب در تانک‌های تخم ریزی ۱۵۰ لیتری قرار داده می‌شوند.تجهیزات هچری با طراحی ویژه خود، یک فناوری اختصاصی دارد که در Unima در ماداگاسکار توسعه یافته است. میانگین میزان هچ ۷۰ درصد است. ناپلی‌ها طبق پروتکل‌های استاندارد شسته می‌شوند. میانگین میزان بقا ۴۰-۴۵ درصد از ناپلی تا PL12 است.
پراساد اضافه کرد “هر چرخه برای تولید ۲۲ میلیون PL12-16 21 روز به طول می‌انجامد. هچری Unibio در Mugayur برای ۱۰-۱۲ چرخه در یک فصل تولیدی کار می‌کند. رویه‌های عملیات استاندارد بسیار سختگیرانه هستند و محاسباتی در مورد رشد پست‌لاروهای هدف، ظرفیت هر مخزن و اینکه PL12 باید به ۴.۵ میلی‌گرم برسد وجود دارد. وقتی این موارد مطابقت ندارند، چرخه باید تمدید شود، اما برای جلوگیری از وقوع مسائل غیر بهداشتی احتمالی این کار معمولاً انجام نمی‌شود. خوشبختانه مونودون در مقایسه با وانامی مشکلات کمتری در مرحله زوآ دارد. نگرانی اصلی هچری آلودگی با ویبریو است. بنابراین، کشت ۱۰۰درصدی با خوراک زندهChaetoceros و Thalassiosira را به صورت کشت انبوه در داخل مجموعه در شرایط کنترل شده انتخاب کرده‌ایم. انتقال PL5 به PL12 به صورت دستی انجام می شود.
آقای Prasad (سمت چپ) همراه با تکنسینPadmaram در بخش پرورش PL5
نقش حیاتی کیفیت آب با حجم انبوه آب در مخازن بزرگ ۱۵۰ تنی و ظرفیت ۲۰۰ تنی که برای تطبیق جریان با سیستم بزرگ و همچنین تسهیل روند رسیدگی، تصفیه می‌شوند به خوبی مشهود است. منبع ورودی آب دریا ۵۰ متر از هچری فاصله دارد. اصلاح کیفیت آب با تصفیه آب به کمک اوزون زنی آب ورودی و سپس فیلترهای کارتریج و استریلیزاسیون با اشعه ماوراء بنفش آغاز می شود. آب برای استفاده در جریان تاسیسات بخش بلوغ تا دمای ۲۷-۲۷.۵ درجه سانتی گراد خنک می‌شود.
به گفته Prasad، «مدیریت روی کیفیت بسیار حساس است. اگر پستلاروها به استاندارد لازم نرسند، معدوم خواهند شد. Unibio تنها هچری SPF مونودون در هند است که دارای گواهینامه بهترین روش آبزی پروری (BAP) برای زنجیره کامل از رسیدگی جنسی و بلوغ، ناپلی و تولید پست‌لارو است.»
افزایش هزینه‌های تولید پست‌لارو
هزینه تولید پست‌لارو به سرعت در حال افزایش است. هزینه های نیروی کار با تغییرات اخیر در حداقل دستمزدها ۲۰ درصد افزایش یافته است. وابستگی به شبکه برق وجود دارد، اما همزمان، ژنراتور برای چندین ساعت کار می کند. هزینه های حمل و نقل برای مولدین افزایش یافته است در حالی که خوشبختانه هزینه‌های تحویل پست‌لارو به عهده خریداران است.
Prasad توضیح داد که هزینه‌های اضافی، مثل تنظیم شرایط حمل و نقلی پست‌لارو برای آداپتاسیون با آب لب شور محیط ذخیره سازی جدید (استخرهای پرورشی) همراه است. حداقل شوری که ما پست‌لاروهایمان را در آن بسته بندی می‌کنیم 10ppt است. در کنار اینها هزینه‌های پیش‌تولید مولدین از حمل و نقل و جایگاه نگهداری آن ها ( هر بخش ۲۰۰ تا ۲۵۰ مولد را در خود جای می‌دهد) و هزینه‌های آزمایش در تأسیسات قرنطینه آبی هم وجود دارد که از تا روپیه (۲۳۵۲-۳۵۲۹ دلار آمریکا) هزینه تحمیل می کند.
قطع پایه چشم
یک بحث جانبی در مورد قطع پایه چشمی در میگوی مونودون وجود دارد. بحث‌های قابل توجهی در مورد رفاه میگو و چگونگی حذف تدریجی این عمل از نقطه نظر صدور گواهی وجود دارد. Prasad اذعان کرد که از بین بردن پایه چشمی نزدیک تلیکوم در میگوی مونودون دشوار است. “در شرایط عادی و طبیعی رساندن این میگو به شرایط جفت گیری و تخم ریزی دشوار است. شرکتAqualma با کارشناسان در حال تحقیق هستند و آزمایشاتی در ماداگاسکار برای از بین بردن روند قطع پایه چشمی انجام می‌دهند.”
“تفاوت عمده میگوی سالم با میگوی قطع پایه چشمی شده در پیش بینی روند تخم ریزی است. این موضوع به معنای ناتوانی در پیش بینی تولید است و هچری نمی‌تواند متعهد به داشتن ناپلی در یک تاریخ معین شود. قطع پایه چشمی باعث می‌شود یک چرخه قابل پیش‌بینی شود. همه مشاغل به قابلیت پیش بینی بودن نیاز دارند. باروری نیز در ماده های قطع پایه چشمی قابل پیش بینی است و از تا ناپلی به سمت بالا رشد می کند. اما با عدم قطع شدگی پایه چشمی، هیچ تضمینی برای باروری وجود ندارد..
از سوی دیگر، Prasad گفت که سلامت میگو را می‌تواند تحت تأثیر قطع پایه چشمی قرار گیرد، اما اینجا در Unibio، با مهارتی که برای جلوگیری از استرس در قطع پایه چشمی وجود دارد، مرگ و میر مرتبط با قطع پایه چشمی فقط در سطح معمول رخ می‌دهد. Prasad تأکید کرد: «قابلیت پیش‌بینی در مولدین ماده‌ای که پایه چشمی آنها قطع شده بی‌نظیر است».
تعداد بازدید: ۰
لینک کوتاه: کپی کن!
بازنشر مرین‌پرس به نقل از اتحادیه تولید و تجارت آبزیان
