مطالعات تحلیلی بازار نشان می دهد همه گیری کرونا و افزایش تجارت جهانی منجر به از بین رفتن یکپارچگی برنامه جهانی حرکت کشتی ها شده است.
بنادر سواحل غربی امریکای شمالی شاهد حضور بی سابقه ای از شناورها در صف انتظار فضای پایانه برای تخلیه و بارگیری در ابتدای سال بوده اند و علاوه بر آن اختلال در کانال سوئز و بندر یانتیان چین نیز باعث ازدحام هرچه بیشتر کشتی ها در بنادر و افزایش زمان انتظار کشتی های کانتینری در لنگرگاه ها شده است.
شرکت تحلیل بازار IHS Markit زمانی را که کشتی های کانتینری برای انتظار اسکله ها صرف می کنند، تجزیه و تحلیل کرده و نتایج این مجموعه نشان می دهد که از سال ۲۰۱۹ زمان مورد نظر بیش از دو برابر شده است. مطالعات انجام شده افزایش تأخیر در بندر را به افزایش تقاضا، کمبود تجهیزات و سایر آثار همه گیری کرونا نسبت داده است. IHS Markit معتقد است این مسائل در کنار بهبود و پایدار شدن تجارت جهانی در ماه های آینده همچنان ادامه خواهد داشت.
بر اساس داده های عملکرد بندری IHS Markit، آمریکای شمالی بیشترین آثار منفی را تجربه کرده است زیرا کشتی ها به طور متوسط ۳۳ ساعت در لنگرگاه در ماه مه ۲۰۲۱ در انتظار بوده اند در حالی که در ماه مه ۲۰۱۹ این زمان فقط ۸ ساعت بوده است.
داده ها همچنین نشان می دهد که ازدحام در سراسر زنجیره تامین جهانی بر بسیاری از بنادر دریایی تأثیر گذاشته است. برای بندرهای اروپای شمالی، گزارش IHS Markit مدعی است متوسط انتظار در ماه مه ۲۰۲۱ ، در مقایسه با ۱۳ ساعت در سال ۲۰۱۹، به ۳۰ ساعت افزایش یافته است، در حالی که در بنادر شرق آسیا زمان انتظار از ۱۰ ساعت به ۱۵ ساعت افزایش داشته است.
تورلوچ مونی، مدیر بخش دریانوردی و تجارت در IHS Markit می گوید: همه گیری و افزایش تجارت جهانی منجر به از بین رفتن یکپارچگی برنامه جهانی حرکت کشتی ها شده است. تعداد قابل توجهی از کشتی ها خیلی زودتر از موعد مقرر به مقاصد خود می رسند و این امر برنامه ریزی عملیات تخلیه و بارگیری در بنادر را بسیار چالش برانگیز می کند و در نتیجه کشتی ها مجبور هستند، مدت زمان زیادی در انتظار عملیات بندری در لنگرگاه ها متوقف باشند.