احمد رضا لاهیجان زاده در گفت‌و‌گو با خبرنگار مانا اظهار داشت: با پیگیری‌های سازمان حفاظت محیط زیست، سال گذشته ۲ دستگاه ماشین ویژه جمع آوری سنبل آبی ساخته شد و به زودی نیز سومین ماشین تحویل سازمان محیط زیست داده خواهد شد.
معاون محیط زیست دریایی و تالاب‌های سازمان حفاظت محیط زیست با اشاره به اینکه این ماشین‌ها با استفاده از اعتبارات ملی ساخته شده‌اند، بیان داشت: استفاده از ماشین آلات برای جمع آوری گونه مهاجم سنبل آبی، حذف فیزیکی این گونه را بسیار تسریع بخشیده است به گونه‌ای که چند هزار هکتار از سطح تالاب از این گونه پاکسازی شد.
وی با اشاره به اینکه جمع آوری فیزیکی سنبل آبی به وسیله ماشین ها، موفقیت آمیز بوده است، تصریح کرد: از آنجا که سنبل آبی کل پهنه تالاب را پوشانده بود، با جمع آوری بخش زیادی از این گونه مهاجم، لاله تالابی به عنوان گونه اصلی تالاب توانست به حیات مجدد برگردد.
این مقام مسئول در سازمان محیط زیست در ادامه گفته‌های خود بیان داشت: امکان حذف کامل سنبل آبی زمانی وجود خواهد داشت که بتوانیم سطح آب تالاب را نیم متر بالاتر نگه داریم چراکه سنبل آبی امکان رشد در عمق کم و حالت باتلاقی را دارد.
معاون محیط زیست دریایی و تالاب‌های سازمان حفاظت محیط زیست، همچنین از امضای قرارداد سازمان حفاظت محیط زیست با یکی از دانشگاه‌های معتبر کشور به منظور همکاری در زمینه جمع آوری و حذف گونه مهاجم سنبل آبی خبر داد.
سنبل آبی از خانواده غلافیان، بومی مناطق گرمسیری آمریکای جنوبی و آمازون است که در آب‌های شیرین می‌توانند زنده بمانند. حضورش در زادگاه اصلی‌اش برزیل یا حوزه آمازون به دلیل فعالیت دشمنان طبیعی‌اش مشکل ساز نیست، اما خروجش از سال ۱۸۸۴ از زادگاهش به علت حضور در نمایشگاه‌های جهانی و زیبایی‌اش تا کنون بیش از ۶۰ کشور جهان را با خود درگیر کرده است. وجودش نخستین بار در ایران در سال ۹۰ در بخشی از تالاب ۲۰ هکتاری عینک رشت گزارش شد و پس از آن تالاب بین‌المللی انزلی و تالاب‌ها و آب بندان‌های گیلان را فرا گرفت.
این گیاه قادر است به سرعت رشد و تکثیر کند و در مدت زمان کوتاه کل پهنه‌های آبی بخش‌هایی از تالاب را بپوشاند، بنابراین تهدیدی برای اکوسیستم تالاب انزلی محسوب میشود. ۸۹ تا ۹۴ درصد این گیاه از آب است، لذا آب بسیار زیادی را به خود جذب می‌کند و سرعت تبخیر آب را افزایش می‌دهد.
بازنشر فانوس دریا به نقل از مانا