راهزنی دریایی یا دزدی دریایی، یکی از قدیمی‌ترین جرائم بین‌المللی است که تجارت دریایی را از دیرباز تهدید کرده است. با این حال، امروزه قوانین بین‌المللی، به ویژه کنوانسیون سازمان ملل متحد درباره حقوق دریاها (UNCLOS)، چارچوب مشخصی برای مقابله با این جرم تعیین کرده‌اند.
مقابله جهانی با راهزنی دریایی:
بر اساس UNCLOS، دزدی دریایی یک جنایت جهانی محسوب می‌شود و همه کشورها می‌توانند علیه آن اقدام کنند. توافق‌نامه‌ها و عملیات‌های مشترک بین‌المللی مانند گشت‌زنی در مناطق پرخطر و عملیات‌هایی نظیر “عملیات آتالانتا” توسط ناوگان‌های بین‌المللی و سازمان‌هایی مانند ناتو و اتحادیه اروپا، در کاهش این تهدید مؤثر بوده‌اند. کشورها نیز با تقویت قوانین ملی و ایجاد دادگاه‌های ویژه، در این مبارزه سهیم هستند.
لایحه مبارزه با راهزنی دریایی در ایران:
در ایران نیز دولت لایحه‌ای به‌منظور مقابله با راهزنی دریایی به مجلس ارائه کرده است. در مقدمه این لایحه بر اهمیت دریاها و اقیانوس‌ها در توسعه روابط بین‌الملل و تجارت تأکید شده و با توجه به افزایش دزدی دریایی در سال‌های اخیر، بر ضرورت مقابله با این جرم تأکید شده است. این لایحه که “لایحه مبارزه با راهزنی دریایی” نام دارد، در ۲۰ ماده تدوین شده و پس از تصویب در هیئت دولت، به مجلس شورای اسلامی تقدیم شده است.
روند تصویب لایحه در مجلس:
پس از ارسال لایحه به مجلس، ابتدا باید توسط هیئت رئیسه اعلام وصول شود و سپس برای بررسی کارشناسی به کمیسیون تخصصی ارجاع شود. پس از تصویب در کمیسیون، لایحه در صحن علنی مجلس مطرح می‌شود و در صورت تصویب نمایندگان، به شورای نگهبان ارسال می‌شود. شورای نگهبان انطباق لایحه را با قانون اساسی و شرع بررسی کرده و در صورت تأیید، آن را به رئیس جمهور ابلاغ می‌کند تا برای اجرا به دستگاه‌های مربوطه ارسال شود.
بازنشر فانوس دریا به نقل از اقتصاد آبی
