بر اساس این ابلاغیه قوه مجریه موظف است با کمک مجلس شورای اسلامی و قوه قضائیه و با بسیج دستگاه‌های مسئول، برنامه جامع تحقق این سیاست‌ها را، شامل تقدیم لوایح، تصویب مقررات و اقدامات اجرائی لازم در مهلت شش ماهه ارائه کند.
اکنون، تقریبا یک سال از این ابلاغیه گذشته است و ما در نزدیکی های آبان ۴۰۳ هستیم و آماده ایم سالگرد ابلاغ سیاست ها را جشن بگیریم؛ اما دریغ که طی این یک سال، یک سانت به سمت سیاست ها حرکت نکرده ایم.
گام اول:
گام اول این بود که طی شش ماه، برنامه اجرای سیاست های کلان تدوین و تصویب شود. دو تا شش ماه گذشته است فقط مصوبه داشته ایم در گام اول اجرایی چشم به انتظار مانده ایم.
گام دوم:
گام دوم این است که طبق برنامه مذکور، حرکت همه جانبه در سطح ملی و در بین همه دستگاه ها رخ دهد. اما فعلا در سخنرانی‌ها و اعلام برنامه‌ها مستقیما از اجرای سیاست‌های اجرایی دریامحور صحبت شده است.
پیش از این بهانه این بود که مقوله دریا مغقول مانده است و کسی به آن بها نمی‌دهد. رهبر انقلاب اسلامی طی دهه گذشته بارها به مقوله دریا اشاره و تاکید داشتند تا این که حجت را با ابلاغ سیاست‌های کلی توسعه دریاپایه به اتمام رساندند. اکنون دیگر بهانه ای نیست؛ اما همچنان کندی و بی‌توجهی موج می‌زند.
بلاتکلیفی جامعه دریایی
این قصه را هم باید تنگ این ماجرای عبرت آموز گذاشت. مدتی از صدور حکم برای نماینده رییس جمهور در امور هماهنگی بین دستگاهها برای اجرای سیاست‌ها صادر شده است. ما در روزنامه دریایی اقتصادسرآمد منتظر راه اندازی دفتر دکتر عبدالعلی زاده در نهاد ریاست جمهوری هستیم.
ما در روزنامه اقتصادسرآمد به عنوان یک رسانه دریایی، نماینده افکار عمومی و جامعه مطالبه گر دریایی ایران منتظر خبرهای خوب در این حوزه هستیم از یک سو اجرای سیاست‌های کلان برای ما مهم است، از سوی دیگر همچنان منتظر ارسال خبر گرد و غبار دستگاهها، ارگان‌های دریایی، کارگروه‌ها، شورای عالی یا نماینده رییس جمهور در امور هماهنگی اجرای سیاست‌های کلی دریامحور هستیم. ما وظیفه خود می‌دانیم که به این مقوله ورود کنیم. چه کسی وظیفه خود در قبال اجرای سیاست‌های توسعه دریایی را اجرایی کرده که ما به عنوان رسانه برویم بپرسیم از عملکردشان. این که چه کردید و از کرده‌های‌شان خوشحال شویم و تیترهای امیدوارانه و امید بخش دریایی بزنیم و به امید رسیدن به موفقیت، خبر پشت خبر کار کنیم.
عِرق دریایی‌ها
آن چه کمبود اصلی است، همان عِرق به دریاست و باور به این که توسعه دریایی، ایران را از همه جهت متحول می‌کند. این عرق و تعصب نیست. مغزهای خشکی قرار است برای دریا نسخه بنویسند. معلوم است که دل و دماغ این کار را ندارند. اصلا دریا حوصله‌شان را سر می‌برد. در غیر این صورت، با باور به عظمت دریا برای پیشرفت ایران، چنان تلاش می‌کردند که حاجی زاده در هوا فضا کرد. شهید سلیمانی با حزب الله لبنان کرد. دانشمندان ما در انرژی اتمی کردند. باور مهم است. باور عِرق می‌آفریند و باعث می‌‍شود که لحظه را از دست ندهیم. کمبود، میز کار و دفتر کار نیست.
تکلیف دریایی‌ها چیست؟
در این میانه، سکوت و سکون دریایی ها جایز نیست. باید بگویند و بخواهند. باید از دریا دفاع کنند. باید به اجرای سیاست‌های کلی نظام علاقه نشان دهند. باید از مسئولان ذی‌ربط بخواهند. سکون و سکوت دردی را دوا نمی‌کند. روزنامه دریایی اقتصاد سرآمد بر اساس رسالت رسانه‌ای خود آماده است تا بلندگوی همیشگی اهالی دریا برای مطالبه های دریایی باشند باشد تا ایرانی دریایی را محقق کنند.
بازنشر فانوس دریا به نقل از اقتصاد سرآمد
