علیرغم موقعیت بیابانی و ایزوله عربستان، شرکت Naqua – که تولید کننده میگو و ماهی باراموندی در این کشور است – در حال تأمین بودجه کافی برای دو برابر کردن تولید خود به ۲۵۰.۰۰۰ تن تا سال ۲۰۳۰ است.
Illingworth توضیح داد که مرحله تحقیقاتی عملیاتNaqua ، در سایتی در ساحل دریای سرخ که در ۱۸۰ کیلومتری جنوب جده مستقر است، در دهه ۱۹۸۰ آغاز شد. از آن زمان Naqua با کمک ۴۰۰۰ کارمند از ۳۲ کشور فعالیت خود را توسعه داده و در حال حاضر حدود ۵۰.۰۰۰ تن ماهی و ۶۰.۰۰۰ تن میگو تولید می‌کند.
به گفته Illingworth ، علیرغم قرار گرفتن در لبه بیابان، این مکان دارای چندین مزیت است، از جمله جمعیت محلی کم، که خطر بروز هرگونه مشکل کیفیت آب را کاهش می‌دهد و فقدان سایر عملیات آبزی پروری محلی که باعث ایجاد بیماری و گسترش آن شود.
به دلیل انزوا و به دور بودن از دسترسی‌های شهری، ادغام عمودی قسمت‌های مختلف چرخه تولید ضروری است و این سایت شامل ۱۷ مزرعه مختلف تولید میگو، یک کارخانه تولید خوراک، هچری، واحدهای نرسری، قفس‌های دریایی تولید باراموندی، کارخانه های فرآوری و آزمایشگاه است. به گفتهIllingworth ، این سایت همچنین شامل منابعی مانند کارخانه‌های نمک‌زدایی برای تولید آب آشامیدنی برای کارکنان است و برق کافی – ۵۰ مگاوات – برای یک شهر کوچک را تولید می‌کند. او توضیح داد که این ادغام هم به کنترل هزینه های تولید کمک می کند و هم به شرکت اجازه می دهد کیفیت محصول را حفظ نماید.
استراتژی پرورش
تا آنجا که به تولید میگو مربوط می‌شود، Illingworth توضیح داد که چگونه این شرکت دارای ۵۰۰ استخر ۱۰ هکتاری بوده که قادر به تولید ۶۰.۰۰۰ تن میگو در سال است و او این عملیات را نمونه ای از “آبزی‌پروری گسترده با فناوری پیشرفته” توصیف کرد.
اصول کلیدی این مدل شامل استفاده از میگوهای خاص بدون پاتوژن (SPF) به منظور کاهش خطر شیوع بیماری است.
همچنین اظهار داشت که « من قبلاً در اکوادور کار می‌کردم و اگر حوضچه‌ای با بیماری لکه سفید روبرو می‌شد، مشکلی نداشت برداشت می‌کردم و راه‌های متعددی در پیش داشتیم. اما در عربستان راه زیادی برای رفتن ندارم، بنابراین باید عملیات را تا آنجا که می‌توانیم پایدار نگه دارم».
او توضیح داد: یکی دیگر از حوزه‌های تمرکز بر روی پیشرفت‌های ژنتیکی «رقابت‌پذیر بودن و سازگاری با محیط‌زیست» است که دمای آن هم به صورت فصلی و هم به صورت روزانه در نوسان است.
فرایند تولید چند فازی نیز مهم است، زیرا این شرکت را قادر می‌سازد تا چرخه‌های بیشتری را در هر سال تولید کند، همه استخرها به تغذیه خودکار مجهز شده‌اند و از آکوستیک[۱] برای نظارت بر اشتهای میگو استفاده می‌شود. همچنین استفاده از استاندارد مدیریت خودکار اکسیژن نیز در مزرعه پیاده‌سازی شده است.
این شرکت دارای ۵۰۰ استخر ۱۰ هکتاری است که توانایی تولید ۶۰.۰۰۰ تن میگو در سال را دارد © Naqua
با توجه به سطح شوری بالای دریای سرخ – که به طور متوسط ۴۲ قسمت در هزار (ppt) است، در مقایسه با میانگین ۳۰-۳۵ ppt اما “این برای ما خوب است ؛ میگو طعم و بافت بسیار خوبی پیدا می‌کند و خطر رشد جلبک‌هایی که می‌توانند طعم بدی به میگو بدهند، کم می‌شود. این شوری بهترین شرایط برای رشد میگو را ایجاد نمی‌کند، اما به طرز خوبی شرایط را برای پرورش متعادل می‌کند.
در همین حال، تولید ماهی این شرکت در سه سایت، با ظرفیت ۵۰.۰۰۰ تن و تمرکز بر روی باراموندی، یا با تیلاپیای دریایی به صورت ترکیبی انجام می‌شود.
Illingworth توضیح داد که تمام ماهی‌ها و میگوها در کارخانه‌ای که بیش از ۳۰ دقیقه از دورترین استخرهای شرکت و پنج دقیقه از نزدیک‌ترین آنها فاصله ندارد، فرآوری می‌شوند، که همین امر تضمین کنند تازگی محصول است. وی افزود، برخلاف اکوادور که ما فقط در پایین ترین حد جزر می‌توانستیم برداشت را انجام دهیم، حداقل دامنه جزر و مد دریای سرخ به گونه ای است که برداشت می‌تواند در هر زمانی از روز انجام شود.
در حالی که این شرکت به ۳۰ کشور صادرات انجام می‌دهد، ۹۰ درصد ماهی و ۴۰ درصد میگوی آن در داخل کشور مصرف می‌شود.
مراحل بعدی
با نگاهی به آینده،Illingworth به تشریح چشم‌انداز شرکت برای چند دهه بعدی پرداخت – چشم‌اندازی که احتمالاً توسط SALIC، زیرمجموعه امنیت غذایی صندوق سرمایه‌گذاری عربستان سعودی (PIF) تأمین سرمایه خواهد شد.
« ما در حال حاضر در حال نهایی کردن معامله هستیم و در حال حاضر مراحل نظارتی را طی می‌کنیم، اما آنها مالک ۴۲ درصد Naqua خواهند بود. این سرمایه‌گذاری بسیار مهمی برای ما و دولت است که به ما اجازه می‌دهد تا سال ۲۰۳۰ به هدف [تولید] ۲۵۰ هزار تن [تولید] غذای دریایی دست یابیم. بنابراین ما باید رشد کنیم».
طبق مشاهدات Gorjan Nikolik ، رئیس جلسه، این یک هدف بسیار چشمگیر است – در حال حاضر تنها یک شرکت آبزی پروری به نام Mowi وجود دارد که حجم بیشتری از Naqua تولید می‌کند. و اگر Naqua به هدف خود در سال ۲۰۳۰ دست یابد، احتمالاً آنها در زمره دو یا سه تولیدکننده برتر جهان قرار خواهند گرفت.
تعداد بازدید: ۲
لینک کوتاه: کپی کن!
