ترجمه شده توسط خانم دکتر زینب خدایی دکترای زیست شناسی هایدلبرگ آلمان / کارشناس همکار اتحادیه
نروژ: اولین مرکز پرورش کاد دریای عمیق در جهان
قرار است شرکت آبزی‌پروری Ode AS اولین شرکتی در جهان باشد که یک عملیات کامل و تجاری پرورش کاد در آب‌های عمیق را راه‌اندازی می‌کند. این شرکت با همکاری با گروه AKVA با سرمایه‌گذاری در قفس‌های زیرآبی Nautilus رفاه ماهی‌ها را افزایش می‌دهد و کارایی تولید را بهینه می‌کند. برای نخستین بار چهار سیستم Nautilus در سال‌های ۲۰۲۵، ماه‌های فوریه و مارس، در موقعیتAlida شرکتOde در شهر Volda در کشور نروژ مورد استفاده قرار خواهند گرفت.
مالزی: اصلاحات لازم برای رشد آبزی‌پروری
در مقاله‌ای در مجله Frontiers in Sustainable Food Systems با عنوان «مروری بر بخش‌های صید و آبزی‌پروری در مالزی»، نویسندگان یک بررسی مبتنی بر منابع را درباره بخش‌های صیادی و آبزی‌پروری مالزی ارائه می‌دهند و توسعه تاریخی، روندهای تولید، مشارکت‌ها و چالش‌های آن‌ها را بررسی می‌کنند. بر خلاف مطالعات موجود که بیشتر بر روندهای تولید یا نگرانی‌های زیست‌محیطی تمرکز دارند، دیدگاه سیاست‌محور این مقاله چالش‌های تولید را به حکمرانی، محدودیت‌های اقتصادی و شکاف‌ها در آبزی‌پروری کوچک مقیاس و مشارکت بخش خصوصی پیوند می‌زند.
این مطالعه نشان می‌دهد که در سال ۲۰۲۲، کل تولید شیلات مالزی به ۱٫۸۹ میلیون تن رسید که سهم آبزی‌پروری از این میزان، ۳۰ درصد بود.
در حالی که صید به دلیل شکار بیش از حد و فشارهای زیست‌محیطی دچار رکود شده است، آبزی‌پروری گسترش یافته و نقش مهمی در بهبود بازار پسا کرونا ایفا کرده است. با این حال، حفظ پایداری به دلیل تغییرات اقلیمی، آلودگی آب، افزایش هزینه‌های تولید و موانع قانونی هنوز یک چالش باقی مانده است.
پیشنهادهای این مطالعه برای رسیدگی به این مسائل به این شرح است:
ترویج صید و آبزی‌پروری پایدار
تقویت جریان‌های تحقیق و توسعه (R&D)
ساده‌سازی چهارچوب‌های قانونی
بهبود مدیریت بیماری‌ها
گسترش حمایت‌های اقتصادی
و دسترسی به بازار.
این گام‌ها برای تقویت بخش آبزی‌پروری مالزی و تضمین امنیت غذایی بلندمدت و تاب‌آوری اقتصادی ضروری هستند.این مطالعه از طریق این لینک در دسترس است: https://doi.org/10.3389/fsufs.2025.1545263
ژاپن: پرورش خارپشت دریایی[۱] در خشکی
همکاری میان هلدینگ یانمار[۲] و کارخانه کیتا-سانریکو[۳] منجر به راه‌اندازی یک پروژه پایلوت پرورش خارپشت یا توتیای دریایی روی خشکی به ارزش ۹۲۰ میلیون ین (۶.۲ میلیون دلار آمریکا) در هیرو نو، استان ایواته شده است. این پروژه با حمایت وزارت کشاورزی، جنگل‌داری و شیلات برای تکمیل در پاییز ۲۰۲۵، هدف دارد که به مقابله با بیابان‌زایی اقیانوس کمک کند، مشکلی که به‌طور گسترده در آب‌های ساحلی ژاپن مشاهده می‌شود و بخشی از آن ناشی از چرای بیش از حد خارپشت‌های دریایی از جلبک‌ها است.
سیستم جدید، به بازپروری آن دسته از خارپشت‌های دریایی می‌پردازد که تغذیه کمتری را دریافت کرده‌اند و معمولاً تجاری‌سازی آن‌ها امکان‌پذیر نیست. با بهبود اندازه، رنگ و طعم در طول یک دوره کوتاه تغذیه، این خارپشت‌های دریایی بازپروری می‌شوند. به گفته شرکای پروژه، این نه‌تنها ارزش تجاری را بازمی‌گرداند، بلکه امکان توزیع در طول سال، حتی در ماه‌های خارج از فصل را فراهم می‌کند.
طبق اعلامیه خبری شرکا، این تاسیسات از سیستم یونی-ورس[۴]، ساخت کارخانه کیتا-سانریکو، استفاده می‌کند که امکان پرورش کوتاه‌مدت و مقیاس‌پذیر خارپشت‌های دریایی با کیفیت بالا را برای بازارهای داخلی و بین‌المللی فراهم می‌کنند.
دانمارک: کاهش انتشار گازهای فلگ[۵]
شرکت تولید غذای آبزی BioMar در ترغیب صنعت جهانی آبزی‌پروری به سمت تولید پایدار و کم‌کربن پیشرو است و در این مسیر، انتشار گازهای مرتبط با جنگل، زمین و کشاورزی (FLAG) را کاهش می‌دهد. بر خلاف آلودگی‌های انتشار یافته از سوخت‌های فسیلی، عامل انتشار گازهای FLAG مرتبط با تغییر کاربری زمین و شیوه‌های کشاورزی است. این شامل انتشار گازهای گلخانه‌ای (GHCs) ناشی از جنگل‌زدایی، مدیریت خاک و کشت محصولات خوراکی مانند سویا، ذرت و گندم است.
شرکت بایومار معتقد است: «غذای آبزیان بزرگترین عامل انتشار گازهای FLAG در آبزی‌پروری است» و اشاره می‌کند که ردپای کربنی در یک صورت به‌شدت افزایش می‌یابد و آن هم در صورتی است که مواد اولیه خوراک آبزیان از طریق زمین‌های مدیریت‌نشده یا جنگل‌زدایی‌شده به دست بیاید.
به گفته این شرکت، انتشار گازهای FLAG چالشی منحصر به فرد برای تولیدکنندگان غذای آبزیان ایجاد می‌کند و نیازمند استراتژی‌های کاهش مبتنی‌بر زمین مانند کشاورزی باززاینده[۶] و تأمین مواد بدون جنگل‌زدایی است. این گام‌ها به‌طور قابل توجهی با کاهش انتشار گازهایی به غیر از FLAG متفاوت است؛ چراکه تمرکز آن حوزه بر بهره‌وری انرژی، برقی‌سازی و استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر است. BioMar پیشنهاد می‌کند که شرکت‌ها می‌توانند با موضع فعالانه در قبال انتشار گازهای FLAG و با افزایش تقاضا برای غذاهای دریایی کم‌کربن، موقعیت خود را در بازار تقویت کنند.
اخبار صیادی
جهان: تلاش‌ها برای مقابله با صید غیرقانونی، گزارش‌نشده و غیرمجاز (IUU): چین به PSMA می‌پیوندد
با پیوستن جمهوری خلق چین، بزرگترین تولیدکننده صید دریایی جهان به توافق‌نامه اقدامات بندری سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (FAO) برای پیشگیری، عملا بازدارندگی و حذف صید غیرقانونی، گزارش‌نشده و غیرمجاز (PSMA) تقویت شده است. چین صد و هشتمین کشوری است که به این توافق‌نامه ملحق می‌شود.
کو دونگیو[۷]، مدیرکل سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (FAO) در این خصوص می گوید: «پیوستن چین به PSMA یک نقطه عطف در تلاش جهانی برای حکمرانی مسئولانه و توسعه پایدار شیلات است. این اقدام تعهد فزاینده همه کشورهایی را که پیش از چین و آن‌هایی که پس از آن به تعهدنامه خواهند پیوست را برای مقابله با صید غیرقانونی از طریق چارچوب PSMA نشان می‌دهد.»
به گفته فائو، چین بزرگترین تولیدکننده آبزیان از طریق صیدهای دریایی جهان است و حدود ۱۵ درصد از تولید جهانی در سال ۲۰۲۳ را به خود اختصاص داده است. ناوگان صید چین بیش از ۵۰۰,۰۰۰ شناور دارد که ۳۴۲,۰۰۰ شناور آن موتوردار است و در میان سه کشور برتر جهان از نظر ظرفیت صید قرار می‌گیرد.
بازگشایی کارخانه فراوری ماهی تون در پاپوآ گینه نو
به گزارش روزنامه The Sun، وزیر شیلات و منابع دریایی، جلتا وانگ[۸]، اعلام کرد که شرکت Majestic Tuna قرار است کارخانه فرآوری ماهی تون خود درحومه شهر لی[۹] به نام Malahangدر استان Morobe را تا پایان سال بازگشایی کند. این کارخانه که از ژوئن ۲۰۲۳ تعطیل بود، بیش از ۱۰۰۰ شغل ایجاد کرده است و فرصت‌های جدیدی را برای کسب‌وکارهای محلی فراهم می‌کند.
این اعلامیه پس از یک مشاوره دو روزه با سرمایه‌گذاران ماهی تون سنگاپور صورت گرفت که منجر به هماهنگی مجدد عملیات RD Tuna Canners با حمایت شرکت‌هایDongwon Industries ،Tri-Marine International و FCF Co Ltd شده است. این همکاری با هدف تقویت جایگاه RD Tuna Canners در بخش فرآوری ماهی تون پاپوآ گینه نو انجام شده است. وانگ بر تلاش‌های دولت برای تبدیل این کشور به مقصد اصلی سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی در صید ماهی تون تأکید کرد و گفت که سیاست‌های صیادی نیز در حال بهبود هستند.
پاپوآ گینه نو که هم‌اکنون شش کارخانه فرآوری و ظرفیت تولید روزانه بیش از ۱۰۰۰ تن را دارد، با وجود تعطیلی شرکت Majestic Tuna، تولید خود را از ۷۹,۲۰۹ تن در سال ۲۰۲۳ به ۱۱۹,۲۳۲ تن در ۲۰۲۴ افزایش داده که معادل ۳۴٪ رشد است. علاوه بر این، پاپوآ گینه نو با کشورهای حوزه اقیانوس آرام در چهارچوب برنامه استان بریتانیای نو شرقی[۱۰] همکاری می‌کند تا توسعه صید تون ماهیان منطقه‌ای را بهبود بخشد.
ذخایر دریایی مالزی در سازمان ملل مورد بحث قرار گرفت / جزایر سلیمان و وانواتو
در کنفرانس اخیر اقیانوس سازمان ملل، نمایندگان جزایر سلیمان و وانواتو اعلام کردند که قصد دارند اولین ذخایر اقیانوسی تحت رهبری بومیان را ایجاد کنند. این ذخایر شامل ۶ میلیون کیلومتر مربع از آب‌ها و جزایر در محدوده ملی ترکیبی جزایر سلیمان، وانواتو و پاپوآ گینه نو است و به آب‌های حفاظت‌شده منطقه اقتصادی انحصاری کالدونیای نو متصل می‌شود.
وزیر محیط زیست وانواتو،«رالف ریجنوانو»[۱۱] گفت: «ذخایر اقیانوسی ملانزیایی به دولت‌ها و مردم ملانزی[۱۲] این امکان را می‌دهد که اقدامات بیشتری برای حفاظت از آب‌های اجدادی خود در برابر بهره‌بردارانی انجام دهند که نسبت به سیاره و موجودات زنده آن بی‌توجه‌اند. امیدواریم مدیریت بومی این منابع وسیع، انگیزه‌ای برای ابتکارات مشابه در سراسر جهان ایجاد کند.» انتظار می‌رود پاپوآ گینه نو و کالدونیای نو در آینده به‌طور رسمی به پروژه بپیوندند.
توسعه این پروژه حاصل همکاری بین ریجنوانو و «ترور ماهـاگا[۱۳]» وزیر محیط زیست جزایر سلیمان، همچنین جلتا وانگ، وزیر شیلات و منابع دریایی پاپوآ گینه نو، بوده است. منابع مالی اولیه آن از سوی «نیا ترو»[۱۴] تأمین شده است که شرکت سرمایه‌گذاری به رهبری بومیان است، این شرکت به‌طور انحصاری بر پروژه‌هایی تمرکز دارد که به جوامع بومی سود می‌رسانند.
ارزیابی جهانی ذخایر ماهی‌های دریایی
گزارش جدیدی از سوی فائو که در کنفرانس اقیانوس سازمان ملل منتشر شد، اعلام می‌کند که برخی از صیدهای دریایی جهان تحت مدیریت علمی و با قدرت در حال بازیابی هستند، اما بسیاری دیگر همچنان تحت فشار قرار دارند. این گزارش نشان می‌دهد که مدیریت مؤثر تا چه حد می‌تواند موفق عمل کند و تا چه اندازه لازم است این دستاوردها به سرعت در سایر مناطق نیز تکرار شوند.
«بررسی وضعیت منابع صید دریایی جهان در سال ۲۰۲۵»
The Review of the state of world marine fishery
resources – ۲۰۲۵ reports on the biological sustainability of 2 570 individual fish stocks, a major increase from previous editions of the report. Informed by over 650 experts from more than 200 institutions and over 90 countries, this participatory and inclusive report analyses trends across all FAO marine fishing areas and offers the clearest picture to date of how global marine fisheries are faring.
The report confirms that 64.5 percent of all fishery stocks are exploited within biologically sustainable levels, with 35.5 percent of stocks classified as overfished. When weighted by their production levels, 77.2 percent of the fisheries landings globally come from biologically sustainable stocks.
In marine fishing areas under effective fisheries management, sustainability rates far exceed the global average. In the Northeast Pacific, for example, 92.7 percent of stocks are sustainably fished.
“Effective management remains the most powerful tool for conserving fisheries resources.
This review provides an unprecedentedly comprehensive understanding, enabling more informed decision-making based on data,” said QU Dongyu, Director-General of FAO. “This report gives governments the evidence they need to shape policy and coordinate coherently.”
نسبت به نسخه‌های قبلی این گزارش، پایداری زیستی ذخایر ۲,۵۷۰ گونه ماهی را گزارش می‌دهد که افزایشی چشمگیر داشته است. این گزارش با مشارکت بیش از ۶۵۰ کارشناس از بیش از ۲۰۰ نهاد در بیش از ۹۰ کشور تهیه شده است و روندها را در تمامی مناطق شیلات دریایی فائو تحلیل می‌کند و شفاف‌ترین تصویر را تا به امروز از وضعیت صید دریایی جهان ارائه می‌دهد.
این گزارش تأیید می‌کند که ۵/۶۴ درصد از کل ذخایر شیلاتی در سطوح زیستی پایدار برداشت می‌شوند و ۵/۳۵ درصد از ذخایر در رده «صید بیش از حد[۱۵]» قرار دارند. اگر میزان تولید لحاظ شود، ۲/۷۷ درصد از کل صید جهانی از ذخایر زیستی پایدار به دست می‌آید.
در حوزه‌هایی که صید ماهیان تحت مدیریت مؤثر است، نرخ پایداری بسیار بالاتر از میانگین جهانی است. برای نمونه، در اقیانوس آرام شمال‌شرقی، ۷/۹۲ درصد از ذخایر از طریق منابع پایدار صید شده‌اند.
«مدیریت مؤثر همچنان نیرومندترین ابزار حفاظت از منابع شیلاتی است. این بررسی یک درک بی‌سابقه و جامع فراهم می‌آورد که امکان تصمیم‌گیری آگاهانه‌تری را بر اساس داده‌ها فراهم می‌کند.» کو دونگیو، مدیرکل فائو در این خصوص می‌گوید: «این گزارش شواهدی به دولت‌ها ارائه می‌دهد که برای سیاست‌گذاری و هماهنگی منسجم مورد نیاز است.»
منبع: (باذکر صفحات همین بخش صید و آبزی پروری)
[۱] Sea urchin
[۲] Yanmar holdings
[۳] Kita-Sanriku Factory
[۴] UNI-VERSE
[۵] FLAG
[۶] Regenerative agriculture
[۷] QU Dongyu
[۸] Jelta Wong
[۹] Lae
[۱۰] East New Britain (ENBI(:
بریتانیای نو شرقی یکی از استان‌های کشور پاپوآ گینه نو می‌باشد که در قسمت شمال شرق جزیره قرار گرفته‌است.
[۱۱] Ralph Regenvanu
[۱۲] Melanesia
[۱۳] Trevor Mahaga
[۱۴] Nia Tero
[۱۵] overfished
تعداد بازدید: ۲
لینک کوتاه: کپی کن!
بازنشر فانوس دریا به نقل از اتحادیه تولید و تجارت آبزیان