ترجمه شده توسط خانم دکتر زینب خدایی دکترای زیست شناسی هایدلبرگ آلمان / کارشناس همکار اتحادیه نروژ : اتخاذ رویکرد «از سر تا دم» از سوی شورای غذاهای دریایی نروژ (NSC) (NSC) به‌تازگی تمرکز خود را بر این قرار داده است که تا جای ممکن همه بخش‌های ماهی های مورد صید یا پرورش را در نروژ مورد استفاده قرار دهد. به گفته «مارتین اسکاوگ»، مدیر ارتباطات این شورا، این رویکرد «از سر تا دم» در چندین بازار پیشرو در حال ترویج است. شورای غذاهای دریایی نروژ در ایالات متحده از طریق برنامه‌های مختلف خدمات غذایی مانند هفته رستوران از دریا تا سفره و مجموعه رستوران‌های کلاس جهانی[۱] با سرآشپزها همکاری می‌کند. این ابتکارات رستوران‌های سطح بالا را گرد هم می‌آورد تا «غذاهای دریایی از نروژ» را از طریق منوهایی با زمان محدود (LTOs) عرضه کنند. سرآشپزها تشویق می‌شوند در طراحی منو خلاقیت و نوآوری به خرج دهند و از همه بخش‌های ماهی که برای غذاهایشان مناسب است استفاده کنند. NSC همچنین در بریتانیا با سرآشپزها و دیگر فعالان حوزه مهمان‌داری همکاری می‌کند؛ برای مثال همکاری بلندمدت با کالج وستمینستر کینگزوی، یکی از معتبرترین مراکز آموزش آشپزی در کشور یا حمایت از مسابقه سرآشپز جوان سال کشور را می توان ذکر کرد. این همکاری با هدف الهام‌بخشی به نسل آینده سرآشپزها برای به‌کارگیری روش‌های پخت‌وپز پایدار و استفاده کامل از ماهی و آبزیان دریایی انجام می‌شود. به‌طور مشابه در آسیا نیز NSC با سرآشپزهای منتخب در کره جنوبی و ژاپن همکاری دارد؛ در حالی‌که در بازارهایی مانند آفریقا، بخش‌هایی از ماهی که کمتر استفاده می‌شوند مانند سر ماهی، همین حالا هم بخش رایجی از رژیم غذایی محسوب می‌شوند. به گفته‌ی مارتین اسکاو در خود نروژ کشور به این نزدیک است که تقریباً صد درصد ماهی‌ها را به طور کامل مورد استفاده قرار دهد. او به نمونه‌هایی مانند شرکت Lerøy Seafood اشاره می‌کند که اخیراً از طریق ابتکار Salmofer برای خون سالمون کاربرد مناسبی یافته‌اند. (یادداشت سردبیر: مقاله‌ای با عنوان «صنعت شیلات نروژ از طریق بومی‌سازی و اعتماد، رشد در آسیا را پایه‌گذاری می‌کند» در همین شماره‌ی مجله INFOFISH International در دسترس است.) ویتنام: ورود بیشتر تیلاپیای ویتنامی به بازار ایالات متحده [۱] The World Class Restaurant Collection با کاهش عرضه چین به دلیل جنگ تجاری میان دو کشور، صادرات تیلاپیای ویتنام به ایالات متحده افزایش یافته است. در دو ماه نخست سال ۲۰۲۵، واردات تیلاپیای ویتنامی به آمریکا نسبت به سال قبل ۱۰۵ درصد رشد داشت و به حدود ۳ میلیون دلار (۲٫۶ میلیون یورو) رسید. به گفته انجمن صادرکنندگان و تولیدکنندگان آبزیان ویتنام (VASEP)، ایالات متحده هم‌اکنون مهم‌ترین بازار برای تیلاپیای ویتنامی (اعم از منجمد کامل و فیله) است و ۴۶ درصد ارزش صادرات را به خود اختصاص می‌دهد. در ۱۷ آوریل، انجمن VASEP با همکاری اداره شیلات و نظارت شیلات تحت وزارت کشاورزی و محیط زیست، کارگاهی برای بررسی راهبردهای افزایش صادرات تیلاپیا به منظور جبران کاهش ارسال محموله‌های چین برگزار کرد. در این کارگاه، کارشناسان VASEP اظهار داشتند که ویتنام به دلیل برخورداری از اقلیم مناسب و منابع آبی مطلوب برای پرورش تیلاپیا، چشم‌انداز روشنی دارد. تنها در سال ۲۰۲۴، ارزش جهانی صادرات تیلاپیای ویتنام به ۴۱ میلیون دلار (۳۵٫۵ میلیون یورو) رسید؛ رقمی که بیش از دو برابر رقم سال ۲۰۲۳ یعنی ۱۷ میلیون دلار (۱۴٫۷ میلیون یورو) بود. این کشور سالانه حدود ۳۰۰ هزار تن تیلاپیا تولید می‌کند و هدف‌گذاری کرده است که تا سال ۲۰۳۰ به ۴۰۰ هزار تن برسد؛ هدفی که آن را پس از پانگاسیوس به دومین صادرکننده بزرگ ماهی آب شیرین تبدیل خواهد کرد. «تران دین لوان»، مدیرکل اداره شیلات و نظارت بر محصولات شیلاتی تأکید دارد که ویتنام باید به ایجاد برندهای رقابتی، مقرون‌به‌صرفه و باکیفیت برای تیلاپیا بیندیشد. او همچنین چالش‌هایی جدی را برشمرد: الزامات سخت‌گیرانه زیست‌محیطی برای صادرات، هزینه‌های بالای تولید، ضعف زنجیره تأمین، کمبود کارخانجات فرآوری دارای گواهینامه و افزایش هزینه‌های لجستیک. ویتنام: تعرفه‌های آمریکا و تأثیر آن بر بخش پانگاسیوس طبق گزارش GLOBEFISH Highlights 2.2025، بخش پانگاسیوس ویتنام آماده ادامه رشد در سال ۲۰۲۵ است. صید پیش‌بینی‌شده به ۱٫۶۵ میلیون تن خواهد رسید که خود نشان‌دهنده رشدی ۷ درصدی نسبت به سال ۲۰۲۴ است. اداره شیلات تأکید می‌کند که تمرکز بر بهبود کیفیت بچه‌ماهی‌های پانگاسیوس و همچنین تحقیقات پیشرفته‌تر خواهد بود تا به‌تدریج جایگزین‌هایی برای پودر و روغن ماهی در تولید خوراک از منابعی مانند مواد گیاهی، حشرات، ریزجلبک‌ها، جلبک دریایی و سایر منابع نوظهور پیدا شود. در نمایشگاه جهانی شیلات در بارسلون (ماه مه)، صنعت پانگاسیوس ویتنام حضور پررنگی داشت و محصولات خود را به‌طوری گسترده معرفی کرد. با تهدید تعرفه‌های سنگین ایالات متحده، این صنعت (مانند دیگر صنایع در کشورهای اصلی تولید و صادرات) به‌طور فعال در حال تلاش برای کاهش وابستگی به بازارهای سنتی از طریق تنوع‌بخشی بازارها و تقویت مصرف داخلی است. بنا بر جدیدترین داده‌های انجمن VASEP، در ماه مه صادرات پانگاسیوس به ایالات متحده ۱۷ درصد کاهش یافت و به ۱۳۸ میلیون دلار رسید. این کشور همچنان بزرگ‌ترین بازار صادراتی آبزیان ویتنام است، اما این افت شدیدترین کاهش سالانه در میان گونه‌های اصلی صادراتی ویتنام بود. برای حفظ رشد، صنعت پانگاسیوس ویتنام (در کنار صادرکنندگان دیگر محصولات آبزی مانند میگو) تمرکز خود را بر بازارهای نوظهور از جمله خاورمیانه قرار داده است؛ جایی که تقاضا رو به افزایش است و رعایت استانداردهایی مانند گواهی حلال ضروری است. همچنین شرکت‌ها به‌طور فزاینده‌ای در محصولات با ارزش افزوده سرمایه‌گذاری می‌کنند تا ضمن کاهش وابستگی به صادرات، بازار داخلی را نیز جذب کنند. چین/ایالات متحده: تأثیر تعرفه‌های آمریکا بر تجارت تیلاپیا صادرات کل آبزیان چین به ایالات متحده در سال ۲۰۲۴ نسبت به سال قبل ۹٫۸ درصد افزایش داشت و ایالات متحده دومین خریدار بزرگ محصولات شیلاتی چین پس از ژاپن بود. با این حال، سیاست تعرفه‌ای اخیر آمریکا موجب بروز نااطمینانی جدی در این تجارت شده است. هرچند دو کشور توافق کرده‌اند برخی از تعرفه‌ها را به مدت ۹۰ روز از ۱۴ مه کاهش دهند، اما هیچ نشانه روشنی از وضعیت پس از آن وجود ندارد. این شرایط دو روند اصلی را در چین به وجود آورده است: (۱) تنوع‌بخشی برای کاهش وابستگی به بازارهای سنتی؛ و (۲) تمرکز بیشتر بر فروش در بازارهای داخلی. در راستای تقویت […]
بازنشر فانوس دریا به نقل از اتحادیه تولید و تجارت آبزیان