به گزارش فانوس دریا به نقل از معاونت دیپلماسی اقتصادی وزارت امور خارجه، دولت دانمارک بار دیگر در تلاش است تا پروژه عظیم انرژی بادی فراساحلی خود را احیا کند؛ پروژهای که سال گذشته با وجود مقیاس تاریخی ۶ گیگاوات، حتی یک پیشنهاد هم دریافت نکرد. اینبار، با اختصاص مشوقی مالی تا سقف ۵۵ میلیارد کرون (معادل ۳.۸ میلیارد دلار)، سیاستگذاران امیدوارند توسعهدهندگان بخش خصوصی را به مشارکت دوباره ترغیب کنند.
بر اساس توافق جدید، سه مزرعه بادی با ظرفیت ترکیبی ۳ گیگاوات در پاییز امسال به مناقصه گذاشته میشود. به گفته لارس آگارد، وزیر آب و هوا، انرژی و خدمات رفاهی دانمارک، این پروژه زیرساخت تأمین برق سبز برای سالهای آینده را تقویت خواهد کرد.
در مناقصه سال گذشته، ساختار مالی سختگیرانه و عدم تضمین درآمد موجب عقبنشینی شرکتها شد. اما اکنون مدل جدید بر رقابت توسعهدهندگان برای ارائه کمترین هزینه ممکن به مالیاتدهندگان استوار است؛ ساختاری که همزمان حمایت مالی دولت را در صورت افت قیمت برق و الزام بازپرداخت در صورت افزایش قیمت در نظر میگیرد.
دولت ۲۷.۶ میلیارد کرون بهعنوان یارانه اولیه تخصیص داده، اما با توجه به نوسانات قیمت برق، این مبلغ میتواند تا ۵۵.۲ میلیارد کرون افزایش یابد. انتظار میرود تا سال ۲۰۳۲، ۱۵۰ توربین بادی با ارتفاع ۲۸۰ متر در قالب این پروژه به بهرهبرداری برسد؛ دو پارک در دریای شمال و یکی در نزدیکی هسلئو در کاتگات.
همزمان، شرایط متغیر بازار باعث توقف سیاست “درهای باز” برای ساخت مزارع بادی در آبهای ساحلی دانمارک شده است. یان هیلبرگ از سازمان Green Power Denmark، نسبت به شکاف میان وعدهها و واقعیت اجرایی هشدار داده است. با وجود این چالشها، شرکتهای فعال در این صنعت همچنان به چشمانداز بلندمدت امیدوارند.
شرکت سیاس ویند آفشور احتمالاً عملیات خود را از بندر اودنسه منتقل کند، اما همچنان به بازار انرژی بادی متعهد باقی مانده است. در همین حال، شرکت دانمارکی وستاس موفق شد جایگزین شریک نروژی خود در پروژه “امپایر ویند” نیویورک شود و تأمین ۵۴ توربین را برای سالهای ۲۰۲۶ تا ۲۰۲۷ برعهده گیرد. اگرچه اظهارات اولیه ترامپ تهدیدی برای این پروژه محسوب میشد، اما رایزنیهای فشرده موجب ادامه همکاری با مقامات آمریکایی شد. تاکنون ۳۰ درصد از پروژه تکمیل شده است.
با اینحال، پروژه فراساحلی داخلی دانمارک با وجود حمایتهای بیسابقه دولت، همچنان در مرحله جلب سرمایهگذار متوقف مانده و نیازمند همکاری گستردهتر بازیگران جهانی در این حوزه است.